ای ریپورت

خط قرآن

پيدايش خط و سير تحول آن خود تاريخ مفصلى دارد ، به عقيده محققان جديد، كهن‏ترين و نخستين سررشته خط، خط «هيروگليفى‏» است كه مصريان از آن استفاده مى‏كردند. پس از آن فينيقى‏ها اساس خطى را پى‏ريزى كردند كه اكثر خطوط دنيا از آن اقتباس شده است. سومين رشته خط در سلسله پيدايش آن، خط «آرامى‏» است كه از خط فينيقى الهام مى‏گرفته است و مى‏گويند خط «عبرى‏» از خط آرامى پديد آمده كه يهوديان آن را مورد استفاده قرارمى‏دادند. در حقيقت بايد خط عبرى را فرم تازه‏اى از خط آرامى دانست. خط آرامى ريشه‏اى براى خطوط ديگر از جمله خط نبطى شد كه در سير تحول آن خط حجازى «نسخ‏» و خط كوفى پديد آمد .  اما خاورشناسان خط سريانى را در عرض خط نبطى قرار مى‏دهند نه در طول آن. آنان معتقدند خط به دو شكل وارد جزيرة العرب گرديد: خط سريانى و خط نبطى.  خط مصرى - خط فينيقى:  1- خط مسند 2- خط آرامى:  1- خط سريانى - خط اسطرنجيلى - خط كوفى  2- خط نبطى - خط حيرى - خط نسخ  در نظر خاورشناسان، خط عربى بر دو قسم است: خط كوفى كه ماخوذ از نوعى خط سريانى است كه به خط «اسطرنجيلى‏» معروف است، و خط حجازى يا خط نسخ كه از خط نبطى گرفته شده است.  خط كوفى، شاخه‏اى از خط اسطرنجيلى است كه پس از بناى شهر كوفه و پختگى اين خط در آن‏جا به خط كوفى معروف گرديد. اين خط را مسلمانان معمولا براى نگارش قرآن و بعدها روى محراب‏ها و بالاى در مساجد و پيرامون ابنيه مهم و كتيبه‏هاى قرآن و عناوين سوره در مصحف‏هاى بزرگ مورد استفاده قرار مى‏دادند ...